La cosa és que, hi ha moments en que parlo dela funció dels mestres, com algo propi, com si jo ja fos mestre, però, desprès quan torno a llegir allò que he escrit haig de corretgirò, perquè encara no ho sóc, de mestre.
És una sensació extranya, no sé si us passa a vosaltres.
Duen ser les ganes que tinc d'arribar-hi. Deu ser que somio desperta.
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada